به وبلاگ شعر وادبیات خوش آمدید
به آغوش تو محتاجم برای حس آرامش
برای زندگی با تو پر از شوقم پر از خواهش
به دستای تو محتاجم برای لمس خوشبختی
واسه تسکین قلبی که براش عادت شده سختی
به چشمای تو محتاجم واسه تعبیر این رویا
که بازم میشه عاشق شد تو این بی رحمیه دنیا
به لبخند تو محتاجم که تنها دل خوشیم باشه
بزار دنیای بی روحم به لبخند تو زیبا شه
به تو محتاجم و باید پناه حق حقم باشی
همیشه آرزوم بوده که روزی عاشقم باشی
تکرار در بودن تویی که
هیچ گاه تکراری نمی شود
این بی نهایت من است
فکر کردن به همچون تویی
که به جنون میکشد مرا
محبوب
من
به تو می اندیشم
سرخ می شود
آسمان از شرم
وقتی که!!
دستان من سیب می شود
و حوا
برای چیدنش عریان
آه باز هم آدم
و رویای گندم زار !!
و رسالت من این خواهد بود
که دو استکان ، چای داغ را
از میان ِ دویست جنگ خونین
به سلامت بگذرانم
تا در شبی بارانی
آن ها را
با خدای خویش
چشم در چشم ِ هم ، نوش کنیم. *
آنـگــاه که در انتـهای افـق
آسمـان ِ تـیـره ، تـبـســم کرد
سـپـیــده برآمــد
و زمین و دریـا نورباران شد
امـا روشـنـایـی اش
فقط تا غــروب ، پـاییــد ....
گُــُـلـبــانــو !
با لـبخـند ِ مهربـانـت
چه افـســونــی خوانده ای
کـه فروغ ِ آذرخـش اش
بــر این قـلـب ِ سـوکــوار
هـرگز ، غــروب ندارد ؟!
من از مرگ نمی ترسم ؟!
که مرا وصل می کند
به یک نامریی سبز
روان می شوم روی تن آب های مذاب
هراسم از نبودن یاد تو روی تقدیر نگاه
یک جاده
تردید در عمق نگاهم پیداست
من از مرگ نمی ترسم ؟!
هراسم از آدم های مهربان
آدم نماست
به آغوش تو محتاجم